tersebut la kisah...dari sahabat ku yang dikasihani...cerita nya bermula apabila beliau berceria kepadaku tentang apa yang terjadi kepadanya
sedang dia duduk menunggu orang yang sepatutnya mengambil nya pulang dari sekolah di kawasan belakang sekolah sekitar jam 5 petang setelah 11 jam dia berada di sekolah atas urusan menuntu ilmu...dikala beliau sedang menunggu sambil membaca buku yang ber-genre suspen...beliau tiba tiba didatangi oleh seorang budak yang mungkin berumur sebaya dengan beliau yang datang dari kumpulannya menuju ke arah beliau..."awak umur berapa ?" tanya budak tu...dia pun menjawab "saya tiada jam"kerana dia ingatkan budak tu bertanya tentang masa..."tak,awak umur berapa ?"tanya budak tu lagi..."oh.saya ** tahun"jawab beliau sambil mendongak ke arah muka budak tu..."TIPU !" marah budak tu tadi..."BETUL LA !" jawabnya dengan nada yang sama...budak tu pon segera mengalihkan pandangannya ke arah kawan kawannya yang lain sambil bercakap dalam bahasa yang tidak difahami beliau...kemudian,budak itu pon mengalih pandangan nya ke arah sahabat ku dan bertanya "awak ada duit ka ? bagi saya seringgit" arah budak itu...dengan nada yang lembut sahabat ku menjawab "saya takda duit seringgit"...budak lelaki tadi seperti berang lalu berkata "TIPU !" sambil menampar kepala beliau yang baru sahaja berpaling muka menghadap buku di depan...dan budak yang terlalu kurang ajar itu terus tersengih sambil berlari ke arah kumpulannya yang juga turut tersengih malah ada yang ketawa terbahak...dalam keadaan beliau yang sedikit kepenatan,hanya mampu duduk disitu sambil memerhati budak sialan tadi terus berlalu pergi...semasa perkara itu terjadi,fikiran nya agak bercelaru memikirkan,'patut ke aku tarik kaki budak tu biar dia jatuh lepas tu ambush dia?','patut ke aku pergi belasah dia cukup cukup ?','tapi nanti kalau aku buat macam tu boleh jadi gaduh,lepas tu sampai panggil ibu bapa'...setelah pikir punya pikir,akhirnya dia membiarkan saja budak sialan itu berlalu pergi tanpa membuat sebarang tindakan kerana beliau memikirkan risiko jangka masa pangjangnya...dengan kudrat yang ada,beliau terus membaca buku itu sehingga habis ceritanya...walaupon pengakhiran cerita tu tak lah berapa nak best seperti yang apa yang disangka,tetapi lebih baik beliau membacanya daripada bergaduh dengan budak sialan tu yang hanya mahu mengusik beliau...
moral of the story...jangan lah duduk ditempat yang lengang dan tiada orang walaupon di dalam kawasan sekolah...seelok eloknya,tunggu la di dalam pondok GUARD yang lebih selamat...
No comments:
Post a Comment